top of page

Recensión: Pilar Pallarés, Tempo fósil


Título: Tempo fósil

Autora: Pilar Pallarés

Editorial: Chan da Pólvora

ISBN: 9788494769894

Nº de páxinas: 46 páxs

Premio Nacional de Poesía 2019

 

Sinopse:

Pilar Pallarés comezou a escribir Tempo fósil a finais de 2011, cando a ampliación do aeroporto de Alvedro levou por diante a casa familiar, que o pai construíra coas súas propias mans. O libro medrou deste xeito arredor da destrución do lugar, da familia e da imposibilidade de deixar pegadas indelebles. Máis que unha indagación na nostalxia, estamos ante un libro extraordinario sobre o paso do tempo, obsesión dunha autora que contempla e sente a aniquilación como unha cuestión colectiva. Tras case unha década de silencio, Pilar Pallarés regresa cunha poesía desapracible e brillante, rigorosa e hipnótica. Sen dúbida, Tempo fósil marca unha inflexión de poderosa radicalidade na súa obra.

 

Tempo fósil chegou as miñas mans debido a moitísimas recomendacións de xente con bo criterio e co aliciente de ser o título que recibiu o ano pasado o Premio Nacional de Poesía 2019. Polo tanto, o libro non foi ningunha sorpresa pola enorme calidade literaria que hai en cada verso, nin tampouco pola súa temática, senón polas incribles imaxes que hai nel.

O meu parecer non é moi distinto probablemente do doutros lectores e comentaristas, Tempo fósil é unha crónica case fotográfica do proceso de constante autodestrución que vivimos. As imaxes que hai nel son voluntariamente duras e específicas, polo que o lector ten a sensación de que sente como as pezas do que antes consideraba piares do seu concepto de realidade, quebran co paso das páxinas.Os que esnaquizamos todo o puro, somos nós dende a obsesión de construír novo sobre vello ignorando o poder de todo aquilo que deixamos atrás.

DA RUÍNA da razón nace a palabra

que busca regresar, romper o cerco:

o pexegueiro, o dafne,

o loureiro común, unha roseira brava,

o camelio, o romeu,

a pedra de alicerzar que foi asento,

os carreiros de xabre,

o incendio da memoria

mentres se parte o esternón da casa.

Sen dúbida unha brillante construción literaria que cuestiona e critica moitísimos valores da sociedade moderna.

Soy un párrafo. Haz clic aquí para agregar tu propio texto y edítame. Es muy sencillo.

  • Black Facebook Icon
  • Black Twitter Icon
  • Black Instagram Icon

Se non queres perder ningunha das novas publicacións.

Subscríbete aquí mesmo.

Redes Sociais
bottom of page